Thursday, October 18, 2012

Singing in the woods!

Bu hafta başı okuldan not geldi. Gezimiz var,lütfen izin belgesini imzalayın diye. Bir telaşlandım, tatlı bir telaş, bir sevindim, bir buruldum, bizsiz hiç sokaklarda tek başına olmamıştı, acaba yabancılar mı dedim, güvende hisseder mi?

Gezi dediğime de aldanmayalım, okulun gözesindeki parka gidecekler, yurt dışında hep görüp ne güzel derdim, bir halatın uclarına yapılmış tutulacak yerlerden tutar bebeler, öğretmenleri ile gezerdi, bayılırdım bizde de olsa keşke derdim, oldu.




Doğru okulu seçtiğimiz için çok mutluyuz, okuldan çok memnunuz, hem tüm çocuklara yaklaşımlarından, hem özgürlükçü olmalarından, hem de kattıkları özgüvenden. Hemen gecesinde öğretmeni fotoğrafları göndermiş. Oğlanın kişisel tarihine bir not olarak paylaşmak istedim.

Bu arada çok önemli bir gelişme daha var! Yarım gün başladığımız okul serüvenimizi tam güne çekiyoruz, Leo öğle uykularını bırakmak üzere, bunun sebebi sanırım emziği bırakmamız oldu. Aynı anda okula da başlayınca eve gelip heyecandan uyumaz oldu. E bizde o zaman okulda 4'e kadar kalması daha faydalı olur dedik. Deneme turlarındayız, fena gitmiyor.

Sınıfı Montesorri'yi takip ediyor, geçen gün almaya gittiğimde kendinden büyük Selen, Demir ve Kuzey'e "Au revoir Demir, Au revoir Selen, Au revoir Kuzey" deyip ayrılması, merdivenin tam ortasında" anne öpmedim onları" deyip geri dönmesi vardı ki, öğretmeni i le beni çok sevindirdi, farklı yaş gruplarında çocukların bir arada olduğu sınıfın en güzel örneklerinden biriydi işte bu.

6 comments:

  1. Ben seni okurken Aliş kendi yakınımmışcasına heycanlandım, sevindim. Blog dünyası böyle bir şey galiba, Alişi hiç görmemiş olsam da doğumunu geçtim portakalda vitaminken bile takipte olduğumdan herhalde. Tüm yaşamı boyunca başarılı olmasını kalpten diliyorum.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Fatmacım,

      Blog şahane birşey bence de:)

      Hepimizinki şahane insanlar olsun:)

      Delete
  2. Tanyacim buyudu bizim adamlar vallahi. Altug dun okulla beraber tek basina sinemaya gitti. Ayni telas bizde de vardi. Heyecanlandim:))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Esracım,

      Büyüdüler büyüdüler ve çok tatlılar.

      Bizimki sinemada ne yapar bilemedim daha doğa adamı:)))

      Ama çok heyecan verici değil mi:)))

      Delete
  3. Tanyacım, o kadar heyecanla okudum ki, Alya gibi hissettim, gerçi Aliş elimizde büyüdü neredeyse :), güzel paylaşımların için teşekkürler... Nesrin Bilgi

    ReplyDelete
  4. Yerim onu da au revoir ını da beee !

    ReplyDelete