Hastalıklar bitti, hafif bir öksürük kaldı hepsi o.
Bugün geçen hafta hastalık sebebiyle başlayamadığı okuluna başladı bizimkisi. Sabah erkenden kalkıldı, giyinildi, çişler kakalar yapıldı, kahvaltılar edildi.
Evimize çok yakın olan Plus International Pre-school'a gitmesine karar verdik ailecek. Daha önce gittiği oyun okuluna pekte bayılmamıştık. Oyun moyun ama insan karşısında bir okul, bir düzen, konuşacak, derdini dinleyecek birini arıyor. Zira bunun devamında yuva kısmı var, hepsini bir pakette almak çok daha iyi gibi geliyor bize.
Bugün okula bırakıp arabama bindiğimde doğduğu günü hatırladım, zaman ne çabuk geçmişti, oysa daha dün doğurmuştum, daha dün sütü pompa ile cekip verme kararımın dünyanın en şahane kararı olduğunu düşünmüştüm, lohusalık depresyonu diye birşeyin annelerin kafasının ta içinde olduğunu, aslında dünyaya getirdiğiniz bu şahane şeyin keyfini çıkarırken bu sıkıntılı anları yaşamaya bile gerek olmadığı kararını da daha dün almıştım. Ne ara gecti bu kadar zaman da bizim minik okula başladı.
Gözlerim dolu ama kendimden ve oğlandan hoşnut işe gelirken mutluydum çok. Şahane bir iş yapmış, 40'ımda doğurmuş ve şahane bir insan sahibi olmuştum, üstelikte en sevdiğim adamdan yapmıştım bu işi.
Benim için milat bugün. Hayırlı bir evlat yetiştirmenin miladı. O evladı okula eti senin kemiği benim deyip gelmemin miladı. Kulaklarımda son kalan "wee wee" şarkısıydı bizimkinin en sevdiği, the wheels on the bus goes round and round.
Galiba doğru okulu bulduk.
Hayatındaki her baslangic ve her adım böyle isil ışıl olsun. Eğitimli ve aydınlık bir insan olsun.
ReplyDeleteCintancintaaan
Mermaid,
ReplyDeleteTeşekkür ederiz, hepsininki aydınlık olsun.
Ve evet yahu çıntan çıntaaaaan
Tanya nasil boylesi mutlu pozitif bir kadinsin
ReplyDeletenasil hayranlikla okuyorum (blog ve twitlerini)
12 gunluk oldu omer ve sanki buyumuyor gibi geliyor
Oglun gibi kocaman olacak mi? Dedim fotografa bakinca
Galiba lohusa sendromu benimki duygusallik oyle cok ki
Masallah ogluna hem sana hep boyle kal
Kocaman sevgiler...
Ceydacım,
ReplyDeleteBen hep güzel tarafından baktım, elbette ağrılarım sancılatım buhranlarım oldu, hep laylaylom olmadım, ama hızlı gectim, hep dedim ki bu bir mucize, keyfini çıkar, sen de öyle yap.
Ömer büyüyecek, bizimkisi de el kadardı:)
Ve sakın beynine ve hormonlarına yenik düşme:))
Öperim seni, koklarım Ömer'i:))
Canımmmm Tanya'm ne güzel ifade etmişsin duygularını yine, maşallah Leo'ya abilerini bile geçti vallahi, bizden önce halletiniz bu işi darısı bizim başımıza inş, hayırlısı ile... Oto koltuk olayını da okudum, kesinlikleeeeeeeeeeee sana katılıyorum, öperim canım...
ReplyDeleteUygarımızla Hayat,
ReplyDeleteMillet doğumda ön kayıt yaptırıyormuş şekerim:)) ben geç kalanlardanım. Neyse memnun olacak gibi duruyoruz:)))
Koltuk olayı fena, bir servis şöförü benden zılgıtı yiyecek az kaldı
aslanım leo ali canavar gibi paşa paşa okulunda gitti öğretmeni memnun kalmışşş
ReplyDeleteTebrikler Leo' ya ve ailesineee! ne zaman buyudu bu bidik da okullu oldu yaaaaavvv:) yerim onu ben, cok yakisikli!
ReplyDeleteSevgili,
ReplyDeleteLeomuz aslanmış hakkatten:)) teşekkür almış öğretmeninden:)
Neşecim,
ReplyDeleteYa daha dün domuştu di mi?:)))
Çok hızlı geçiyor zaman, çoook.
Sen okula bıraktın o da kaldı yani. Hem de ilk gününde. Yaşının adamı değil bu Aliş. Valla bravo diyorum ona.
ReplyDeleteçocukların ilk günden okulda sorun çıkarmadan kalabilmeleri ailelerinin onlara verdiği güvenle açıklanabilir bence Tanyacım.. benim kızım da ilk gün okula bıraktığımda hiç sorun çıkartmadı. çünkü biz bunu çok büyük bir olay gibi yansıtmadık ona. gayet doğal bir şey gibi yaşadık. sonuçta Defne de bu durumdan etkilenmedi. beni burda bıraktılar, annem neden gitti tarzı şeyler yaşamadık hiç. ben tüm anne babalara bunu tavsiye ediyorum. çocuklar bazı davranışları tamamen bizden öğreniyorlar, sizin endişeli halinizi hemen anlayıp öyle davranmaya başlıyorlar.
ReplyDeleteSinemim,
ReplyDeleteYok yahu, oyun okulu, ama bırakabilirdik bence, o kadar memnundu hayatından:))
Tuba,
ReplyDeleteBizde genelde herşeye rahat yaklaşıp mevzu etmiyoruz, ben sabahları işe gelirken bana byeee diyor mesela, akşamları baba derse giderken de baba ommm diyor.
Zİra ne verirsen onu aldığına bende senin gibi çok inanıyorum.
Endişeli, telaşeli, mutsuz, kavga edebilir hallerimizi onunkapısı her neresiyse onun dışında bırakıyoruz hep.
Sevgiler,
Tanya merhaba,
ReplyDeleteBlogunu keyifle takip ediyorum, cocuk yetistirme yaklasiminizi cok begeniyorum, zaman zaman faydalandigim noktalar oluyor.
Bugunlerde de yeni bir gundem var bizim evde: "krese gondermek icin cokmu erken?"
Benim 23 aylik bir oglum var ve eylul ayi icinde hafta ici 09:00 - 16:00 arasi krese baslamasini planliyoruz. Ama "icime bir kurt dustu" acaba 2,5 - 3 yasindan once tam zamanli bir krese gondermek ne kadar dogru olur? bu konuda suphelerim var. Acaba tam zamanli bir kres yerine sizin yaptiginiz gibi haftada bir kac saatle bir oyun grubuna filanmi gondersek diye de dusunuyoruz... pek kararsizim, karisigim bu konuda... onu tam gun verme dusuncesi icimi sizlatiyor, ama bir yandan da okul oncesi egitime ne kadar erken baslarsa o kadar basari grefigi yuksek bir egitim hayati olacagi inancindayim. Siz ne yapmayi planliyorsunuz? baslama yasi konusunda dusunceniz ve yol haritaniz nedir?
Secil Bayraktar
Secil, sevgili adasim:))
ReplyDeleteGuzel sozler icin tesekkur ederim. Bence huzurlu bir cocugun yolu juzurlu bir aileden ve onu zorlamadan buyutmekyen geciyor.
Biz oglani oyun okuluna baslaaytigimizda 21 aylikti. Simdi eylulde ayni okulun hergun ama yarim gun kismina verdik. Bende okul oncesi egitimin onemine inananlatdanim. Ne kadar erken o kadar oyi. Ancak bu sene tam gun bermenin cok erken olacahini dusunduk ve yarim gun verdik. Zira hala ogle uykusu var ve ettigi kafar devam edwvegiz. Daha da ev bebegi aslinda. O yuzden tam gunden uzak durduk anvak bizim calisma sartlaeimiz buna uygun. Bazen icimiz sizlasa da onlara daha iyi bir gelecek icin istemwdigimiz bir yon verebiliriz. Ben kendim uc yas itibari ile tam gun yuvaya girmistim. Bor zarari olmadigi gibi erken disipline olmistum.
Elbette son karar anne babanin:))
En dogru karari vereceginizden eminim.
Sevgiler,
Tanya Secil)))
Secil, sevgili adasim:))
ReplyDeleteGuzel sozler icin tesekkur ederim. Bence huzurlu bir cocugun yolu juzurlu bir aileden ve onu zorlamadan buyutmekyen geciyor.
Biz oglani oyun okuluna baslaaytigimizda 21 aylikti. Simdi eylulde ayni okulun hergun ama yarim gun kismina verdik. Bende okul oncesi egitimin onemine inananlatdanim. Ne kadar erken o kadar oyi. Ancak bu sene tam gun bermenin cok erken olacahini dusunduk ve yarim gun verdik. Zira hala ogle uykusu var ve ettigi kafar devam edwvegiz. Daha da ev bebegi aslinda. O yuzden tam gunden uzak durduk anvak bizim calisma sartlaeimiz buna uygun. Bazen icimiz sizlasa da onlara daha iyi bir gelecek icin istemwdigimiz bir yon verebiliriz. Ben kendim uc yas itibari ile tam gun yuvaya girmistim. Bor zarari olmadigi gibi erken disipline olmistum.
Elbette son karar anne babanin:))
En dogru karari vereceginizden eminim.
Sevgiler,
Tanya Secil)))
Tesekkurler Tanya bazen insan icsel olarak neyin dogru olabilecegini biliyor ama konu cocugun olunca kafa kolayca karisabiliyor da, senin satirlarini okuyunca merkeze donus yaptim :))
ReplyDeleteGuzel bir haftasonu gecirmeniz dilegiyle
Secil