Bugün ilk "oyun atölyesi" deneyimi gayet başarılı idi, trafik ve uyku sebebiyle ilk yarım saat gecikti, alıştırmaları atladı, kimseyi tanımıyordu oğlan ama hemen masasına oturdu, yaprakları yapıştırmak için tutkallarını sürdü, kağıdın her tarafına sürdü önüne arkasına belki ama arızasız, gülr yüzüyle geçirdi, oyunlar bittiğinde gitmek istemedi.
Biraz daha oynamak istedi, bizi çok yüreklendirdi. Şubat dönemi için iki günlük bir atölyeye yazdırma fikri şu an harika görünüyor, biraz erken ama olsun varsın.
Iraz Toros, işini sevrek yapan bir psikolog, en önemlisi de bizim için bu şu anda, oğlanın keyif alması, paylaşması ve eğlenmesi..biz memnun kaldık, oğlan da çok keyifliydi.
Bu deneyimlerimiz artıkça paylaşmaya devam edeceğim.
En çok güldüğümüz ise haftaya ev ödevi var oğlanın, bilmiş anneler gibi ben yapıp götürür müyüm diye kendimden korkuyorum ahahhayt.
Bu tür atölyelerle ilgili fikirlerinizi/bildiklerinizi paylaşırsanız sevinirim de.
güzelliğe bak allahım! bebelikten yakışıklı delikanlılığa hangi ara geçtin sen?
ReplyDeleteBaşka Anne,
ReplyDeleteÇok hızllı oldu bu:)) bizde yakalayamadık:)
şeker o şeker tam yemelik :) o annesi ve babası gibi her ortama ayak uydurur dert etmeyin :))
ReplyDeleteBurcucum,
ReplyDeleteUyduracak gibi duruyor şimdilik:)) Gel de ye hadi!
Altın saçlı, kehribar gözlü Leo :)
ReplyDeleteKilo mu verdi acaba.zayıf gördüm yüzünü güzelliğin
ReplyDeleteMüge
Anonymous,
ReplyDeleteKehribar göööööz..çok sevdim bunu.
Müge,
ReplyDeleteBu eski foto belki ondan süzgün gördün:)
gözlerim doldu niyeyse maşallah ona büyümeleri üzüyor heralde lohusa forever:)
ReplyDeleteÖzge,
ReplyDeleteAhahaha lohusa forever a yıkıldım burda